Þið þekktuð þennan mann....

MINNING UM MANN

Nú ætla ég að syngja ykkur lítið fallegt ljóð

um ljúfan dreng, sem farin er nú frá,

um dreng, sem átti sorgir, en ávallt samt þó stóð

sperrtur þó að sitthvað gengi á.

Í bændaflokknum bjó hann, sem lítinn veitti yl,
svo andvaka á nóttum oft hann lá.
fatahlöss hann keypti það gerði ekkert til,
það tókst með þeim yl í sig að fá.

Þið þekktuð þennan mann,

þið alloft sáuð hann,

fatakaup til frægðar sér hann vann.

Flokknum var hann góður, en sum þó hræddust hann,
þau hæddu hann og gerðu að honum gys,
þau þekktu ei litlu greyin þennan mæta mann.
Margt er það, sem flokksmenn fara á mis.

Þið þekktuð þennan mann,
þið alloft sáuð hann,
fatakaup til frægðar sér hann vann.

Munið þið að dæma ei eftir útlitinu menn,
ýmsum yfir þessa hluti sést.
Til er það að flagð er undir fögru skinni en
fegurðin að innan þykir best.

Nú ljóðið er á enda um þennan sómasvein,
sem að þráði borgarframa niðri bæ
Hann liggur nú heima í stofu og lúin hvílir bein
í framsókn hann til engrar frægðar vann.

Þið þekktuð þennan mann,
þið alloft sáuð hann,
fatakaup til frægðar sér hann vann.

Björn Ingi hættir